Kim jest Fundator fundacji rodzinnej? Jaka jest jego sytuacja? Czy ma szczególną pozycję w fundacji rodzinnej?
Tego dowiesz się z mojego wpisu, zapraszam Cię do lektury.
Z dniem 22 maja 2023 r. w życie weszła ustawa o fundacjach rodzinnych. Wprowadziła do polskiego systemu prawnego nową kategorię osoby prawnej – polską fundację rodzinną.
Fundacja rodzinna może stać na czele biznesu międzynarodowego – spółek i podmiotów zagranicznych.
Jest to kusząca perspektywa dla potencjalnych przedsiębiorców zagranicznych.
Posiadanie udziałów w spółkach zagranicznych jest wprost przewidziane w ustawie o fundacji rodzinnej.
Fundacja rodzinna może zostać udziałowcem spółek europejskich, azjatyckich, podatników i nie podatników podatku CIT.
Korzyści w centralizacji funkcji udziałowej w rękach fundacji rodzinnej wydają się być jasne – podatkowe, organizacyjne i wizerunkowe.
Podstawową funkcją fundacji rodzinnej jest cel sukcesyjny – przechowywania wartości majątkowych (udziałów, papierów wartościowych, ruchomości, nieruchomości) w czasie.
Jednym z celów działania fundacji może być konsolidacja korporacyjna spółek zagranicznych w jej rękach.
***
O Fundacji Rodzinnej i zagraniczych spółkach posłuchasz więcej w moim podcaście:
***
Fundacja może bez przeszkód rozszerzać działalność poza granicami RP poprzez rejestrację lub przejmowanie udziałów spółek zagranicznych.
Jest to efektywny model działania z wielu względów – wzmacnia przekaz wielopokoleniowej firmy rodzinnej, ujednolica procedury zarządzania grupą i odrywa majątek rodzinny od udziałowców.
Arcyciekawym zagadnieniem jest Fundacja Rodzinna jako holding. Obecny stan prawny pozwala bowiem na tworzenie struktur holdingowych umożliwiających bezpieczne gromadzenie majątku rodzinnego w jednym podmiocie.
Fundacja rodzinna posiada możliwość angażowania się w działalność gospodarczą, aczkolwiek w bardzo ograniczonym zakresie.
Z założenia, głównym celem fundacji rodzinnej jest akumulacja i zarządzanie majątkiem prywatnym, w tym udziałami w spółkach czy nieruchomościami, co wymaga podejmowania działań zabezpieczających ten majątek oraz umożliwiających jego pomnażanie.
***
O Fundacji Rodzinnej jako holdingu posłuchasz więcej w moim podcaście:
***
Wychodząc naprzeciw tym potrzebom, ustawodawca określił pewien katalog działań, które fundacje rodzinne mogą realizować bez ryzyka negatywnych konsekwencji prawnych.
Dyrektywa ATAD3, znana również jako inicjatywa „Unshell”, została zaproponowana przez Komisję Europejską pod koniec 2021 roku.
Jej celem jest zapobieganie nadużywaniu spółek fasadowych do celów podatkowych, co ma zmniejszyć luki podatkowe w Unii Europejskiej.
Dyrektywa ma wejść w życie z dniem 1 stycznia 2024 roku, Polska na razie nie implementowała jej do krajowego porządku prawnego.
Główne punkty tej dyrektywy obejmują:
Do momentu wejścia w życie przepisów o Fundacji Rodzinnej zmiana rezydencji podatkowej osoby fizycznej często wiązała się z koniecznością zapłaty tzw. exit tax.
Przypomnijmy:
opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków podlega zmiana rezydencji podatkowej przez podatnika podlegającego w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, w wyniku której Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia składnika majątku będącego własnością tego podatnika, w związku z przeniesieniem jego miejsca zamieszkania do innego państwa.
***
Posłuchaj o nabywaniu przez Fundację Rodzinną udziałów w zagranicznej spółce:
***
Warto pamiętać, że:
w przypadku składnika majątku niezwiązanego z działalnością gospodarczą opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 (czyli nasz przypadek z powyższego akapitu), podlegają tylko składniki majątku stanowiące: ogół praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną, udziały w spółce, akcje i inne papiery wartościowe, pochodne instrumenty finansowe oraz tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych, zwane dalej ,,majątkiem osobistym”, jeżeli podatnik ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez łącznie co najmniej pięć lat w dziesięcioletnim okresie poprzedzającym dzień zmiany rezydencji podatkowej.
